تحلیل عوامل موثر بر تقاضای گردشگری داخلی در ایران با تأکید بر اخلال آفرینی عامل جرم

تا به امروز توجه اقتصاددانان بیشتر به اهمیت اقتصادی گردشگری بوده است. این بخصوص برای متخصصان اقتصاد توسعه که گردشگری را نیروی محرکه ای برای توسعه ی اقتصادی کشورهای فقیر می دانند صادق است. گرچه از میان عوامل فوق، کیفیت محیط فیزیکی، سطح توسعه ی اقتصادی و قیمت بسته ی تعطیلات بیشتر مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است، کیفیت محیط اجتماعی به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار بر تقاضای گردشگری یک منطقه کمتر مورد مطالعه و توجه محققان توسعه ی گردشگری بوده است. شاید یکی از دلایل این امر را باید مشکل دسترسی به آمار و اطلاعات در این زمینه دانست. هدف اصلی این پژوهش تحلیل اثرات جرم و جنایت (شاخص امنیت اجتماعی) در کنار عوامل اقتصادی (شاخص هزینه سفر و شاخص درآمد سرانه) بر تقاضای گردشگری در استان های ایران است. لذا مهمترین سوال این تحقیق این است که به چه میزان نرخ جرم بر تقاضای گردشگری استان های مورد نظر تاثیر دارد؟ مدل پژوهش حاضر بر اساس روش گشتاورهای تعمیم یافته (gmm)برآورد شده است. که نتایج حاکی از آن است که متغیر جرم اثرات معنی داری بر تقاضای گردشگری ندارد اما ضریب این متغیر مطابق فرضیه پژوهش منفی به دست آمده است. متغیر هزینه سفر اثرات معنی داری بر تقاضای گردشگری ندارد. ولی طبق فرضیه تحقیق منفی به دست آمده است. متغیر وقفه که گردشگری را تابع گردشگری دوره های قبل می داند نیز اثرات معنی داری بر تقاضای گردشگری دارد و ضریب آن مثبت به دست آمده است. متغیر درآمد سرانه نیز اثرات معنی دار و مثبتی بر تقاضای گردشگری دارد. کلید واژه ها: گردشگری، امنیت، جرم، اختلال